سبک زندگی نادرست عامل سندرم نوظهور فراموشی گلوتئال | سندرم مرگ یک عضو

به گزارش شهرآرانیوز؛ آرام و قرار ندارد. کمی می‌نشیند و دوباره می‌ایستد. چند قدمی که راه می‌رود، صدای آخ و واخش بلند می‌شود. از پیشینه کمردردش اطلاع دارم، ولی انگار امروز بی تابش کرده است. می‌گویم: «وقتی فلج شدی می‌خواهی دکتر بری!» با قدری شرم می‌گوید: «بابا رفتم. دکتر میگه دچار سندرم مرگ باسن شدم.» فکر می‌کنم باز سرشوخی را باز کرده است. کمی که خیره نگاهش می‌کنم، با جدیت تمام قسم می‌خورد که راست می‌گوید و بعد هم شروع می‌کند به توضیح دادن درباره بیماری اش.

تا الان همه تصوری که از عوارض پشت میزنشینی به یاد داشتم، کمردرد و چاقی بود، ولی حالا دغدغه دیگری به نگرانی هایم اضافه شده است. «سندرم باسن مرده» که انتظار بسیاری از پشت میزنشین‌های حرفه‌ای را‌ می‌کشد، مانند کارمندان، رانندگان، محصلان و نویسندگان؛ البته اگر قرار باشد به بی خیالی طی کنند و تغییری در سبک زندگی شان ایجاد نکنند. مسئله‌ای که امروز سوژه گزارش ما هم شده است و‌ می‌خواهیم قدری درباره آن با شما صحبت کنیم.

یک سندرم نوظهور

سندرم باسن مرده که به آن سندرم «فراموشی گلوتئال» نیز می‌گویند، جزو بیماری‌های نوظهوری است که براثر سبک نادرست زندگی امروز پدید آمده است. این مسئله به ارگونومی بدن انسان برمی گردد، یعنی ساختار اسکلتی بدن که براساس دو وضعیت خوابیده و ایستاده و فعالیت‌هایی متناسب با آن طراحی شده است.

نشانه‌های بیماری

پزشکان متخصص یا فیزیوتراپ‌ها با گرفتن شرح حال و چند معاینه ساده متوجه بیماری می‌شوند. معمولا برای این منظور از آزمون «ترندلنبرگ» کمک می‌گیرند. این آزمون یک معاینه بدنی است که در آن، هنگام ایستادن یک پا را باید جلو بدن بلند کرد. اگر لگن درهمان پای بلند شده به سمت پایین متمایل شود، این نشان دهنده ضعف در ناحیه سرینی است. انحنای زیاد کمر نیز می‌تواند نشان دهنده ابتلابه این سندرم باشد. فُرم طبیعی ستون فقرات به شکل S است و انحنای بیشتر نشانه این است که فلکسور‌های لگن به قدری گرفته‌اند که ستون فقرات را به سمت جلو کشیده‌اند. با همه این ها، با این نشانه‌ها هم می‌توان احتمال ابتلا به سندرم باسن مرده را داد.

• درد مچ پا
• درد لگن
• درد زانو
• کمر درد
• درد‌های شدید مشابه سیاتیک
• درد یا بی حسی در باسن

چرا این سندرم خطرناک است؟

در سندرم باسن مرده عضلات سرینی ضعیف می‌شوند و خوب کار نمی‌کنند. در نتیجه عضلات و مفاصل اطراف برای جبران ضعف به وجود آمده، فشار و استرس اضافی را تحمل خواهند کرد. این وضعیت مشکلات زیادی را برای بدن رقم می‌زند که برای نمونه می‌توان به این موارد اشاره کرد.

اتکا به عضلات بازکننده ثانویه لگن، مانند همسترینگ و کشنده‌های ران به شدت افزایش می‌یابد.

ثبات ستون فقرات و بالاتنه ازبین می‌رود.

کار عضلات و مفاصل از هماهنگی خارج و نامتعادل می‌شود.

ضعف عضلات سرینی اختلال‌هایی را دربدن ایجاد می‌کند، مانند پیچ خوردگی پا، آسیب رباط صلیبی قدامی، درد جلو زانو، مشکل تعادل،  گیرافتادگی استخوان ران و اصطکاک و ساییدگی مفاصل که آرتروز را به دنبال دارد.

پیشگیری بهتر از درمان

خوشبختانه باسن مرده را‌ می‌توان دوباره زنده کرد؛ اگرچه طول درمان و بهبودی عضلات ضعیف شده در این سندرم دو برابر بیش از مدتی است که فرد به این مرحله رسیده، بنابراین مانند هر بیماری دیگری پیشگیری از آن بهتر از درمانش است.

فعال کردن عضلات سرینی

از آنجاکه سندرم باسن مرده به علت نشستن‌های طولانی مدت ایجاد می‌شود، یکی از راه‌های پرهیز از ابتلا به آن یا درمانش خودداری کردن از نشستن‌های زیاد و برخاستن و حرکت کردن است. برای این منظور توصیه می‌کنیم:

• در طول روز تا جایی که‌ می‌توانید بایستید و راه بروید. برای این منظور می‌توانید زنگ هشدار گوشی تان را فعال و دست کم هر یک ساعت یک بار از پشت میز برخیزید و راه بروید.
• در برنامه‌های ورزشی تان حرکاتی را اضافه کنید که به کشش عضلات تاکننده لگن و تقویت عضلات سرینی کمک بیشتری می‌کند.
• اگر از پشت میزتان بلند نمی‌شوید، دست کم هر ۲۰ دقیقه یک بار بدنتان را کمی حرکت بدهید.
• در حالت نشسته و به شکل منظم عضلات باسنتان را منقبض کنید و ماهیچه‌های همسترینگ ران خود را قدری بکشید. به طورکل پیاده روی و حرکات کششی بسیار مفید هستند.
• به جای استفاده از آسانسور یا پله برقی از پله استفاده کنید.
• اگر شرایطش را دارید مدتی ایستاده کار کنید.
• از برنامه‌های تکراری روزانه بپرهیزید و اجازه ندهید، بدنتان وارد چرخه سفت و سخت و تکراری شود.

تمرین‌های اصلاحی

تمرین‌های اصلاحی بهترین روش درمانی برای مقابله با سندرم باسن مرده است، ولی پیش از هرحرکت اصلاحی باید با پزشک و متخصص مراقبت‌های بهداشتی و سلامتی مشورت کرد. متخصص ممکن است فیزیوتراپی یا ماساژ درمانی را پیشنهاد کند و حتی ما را به یک ارتوپد ارجاع دهد که در زمینه مشکلات استخوان، عضله، مفصل و بافت‌های نرم تخصص دارد.

برای اصلاح بی تعادلی هم، ابتدا باید ماهیچه‌هایی را که بیش از حد فعال بوده‌اند، رها و آرام کرد، سپس ماهیچه‌های غیرفعال را به حرکت واداشت. برای این منظور حرکات ورزشی که به تحمل وزن بدن کمک می‌کنند، مانند ددلیفت، لانژ، اسکوآت و استپ آپ بسیار عالی هستند.

پیلاتس و سندرم باسن مرده

اگر به دنبال یک رشته ورزشی مناسب برای درمان یا مقابله با سندرم باسن مرده می‌گردید، پیلاتس را امتحان کنید. پیلاتس یک ورزش چندوجهی است که بر تثبیت میان تنه، تعادل عضلانی و حرکات یکپارچه تمرکز دارد. این رشته ورزشی با فعال سازی دوباره عضلات سرینی و تقویت آن‌ها در اصلاح وضعیت کلی بدن هم نقش مهمی دارد.

یک حرکت تمرینی عالی

• بایستید و پاهایتان را به اندازه عرض شانه هایتان باز کنید.
• زانوهایتان را کمی خم و عضلات شکمتان را به داخل بکشید.
• شانه هایتان را عقب نگه دارید و عضلات باسن را به مدت ۳ثانیه سفت و منقبض؛ سپس عضلات را به آرامی شل و رها کنید.
• این تمرین را در هر نوبت باید در سه ست و با ۱۰ تکرار انجام دهید.

در ادامه حتما بخوانید طول عمر، بیشتر با سبک زندگی ارتباط دارد یا ژنتیک؟

چند توصیه کمک‌کننده

• از پا‌های خود بانهایت توان استفاده نکنید.
• از کیسه یخ یا کمپرس سرد برای کاهش درد و تورم استفاده کنید.
• زانو و کمر خود را ببندید.
• در زمان استراحت پا‌های خود را بالا نگه دارید.
• در موارد جدی‌تر از فیزیوتراپی و ماساژدرمانی غافل نشوید.
• هنگام نشستن وضعیت بدنی تان را درست کنید.
• درصورت داشتن درد زیاد استامینوفن یا دارو‌های ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن بخورید.
• اگر آسیب جدی به تاندون‌ها و ماهیچه هایتان وارد شده باشد، پزشک معمولا درمان با پلاسمای غنی از پلاکت یا روش‌های مشابه را توصیه می‌کند.

روش درست نشستن

نشستن زیاد خوب نیست، ولی اگر مجبور به این کار هستید، دست کم درست بنشینید تا کمتر آسیب ببینید. برای این منظور لازم است:

• مچ دست و ساعدتان در حالت کشیده و موازی سطح زمین باشد.
• سرتان مستقیم یا کمی خم شده به جلو باشد.
• شانه هایتان در حالت آزاد و راحت و بازوهایتان به طور عمودی آویزان باشد.
• آرنج‌ها چسبیده به بدن و در زاویه ۹۰ تا ۱۲۰ درجه قرار بگیرند.
• پا‌ها کامل روی زمین باشند و چنانچه ارتفاع صندلی زیاد است، از زیرپایی مناسب استفاده شود.
• پشت کمر کامل به وسیله پشتی صندلی محافظت شود. کمر هم در حالت مستقیم یا کمی خمیده به سمت عقب باشد.
• ران‌ها موازی سطح زمین باشند و کفی صندلی هم کامل آن‌ها را محافظت کند.
• زانو‌ها در ارتفاعی معادل ران‌ها قرار بگیرند.